یادداشت
مجید رفیعی
نمیدانم معنی این حرف چیست ولی از آنجا شد
که منتظر نشست خبری عالیترین مقام شهرستان شدم تا معنیاش را مستقیم از
خودش بپرسم ولی خبری نشد.
هفتهنامه «آرمان» کاشان سابقه این دولتی را
درآورد. از آن خبر داد که در زمان فرمانداریاش در نجفآباد نیز رابطهٔ
خوبی با خبرنگاران و رسانهها نداشته است. شاید علتی نمیبیند که برای مردم
توضیح بدهد که چه کرده و چه میخواهد بکند.
این موضوع زمانی بر من مسلم شد که رفتارش را با روستائیان نشلج در بازید دورهای دیدم.
یک
روستایی خواست چند کلمهای صحبت کند و او اجازه نداد و با اصرار او مواجه
شد. آنوقت سخنرانی خود را ناتمام گذاشت و از مسئولین ادارهها که او را
همراهی میکردند خواست، جلسه را ترک کنند.
اعضای شورای «نشلج» به
التماس از او خواستند نرود و بگوید هرچه میخواهد و نشنود آنچه میگویند و
اینگونه شد که با لهجه اصفهانی گفت: ما برای شنیدن مشکلات شما به اینجا
نیامدهایم. آمدهایم بگوییم چه مصوبهای از مصوبات سفیران خدمت اجرایی است
و کدام نیست.
او سابقه نظامیگری دارد و تحصیلاتش علوم قرآنی است ولی هرچه هست بالاترین مقام اجرایی شهرستانی است که مدعی استان شدن است.
من
به عنوان یک خبرنگار در چندین جلسه افتخار همراهی او را داشتهام و بعد از
انعکاس گزارش آن در لیست سیاه دعوت نشدن قرار گرفتهام. با این وجود
نمیدانم چرا فرماندار و معاونین در جلسه تودیع و معارفه شهردار برزک شرکت
نکرد و یا اینکه رئیس شورای شهر «قمصر» در جلسهای که در آن شهر تشکیل شد،
به او چه گفت ولی میدانم «علیرضا جوادی» فرماندار شهرستان ویژه کاشان
عصبانی است. پس تا رفتن و آمدنی دیگر سخنی نمیباید گفت.
ماهنامه بهشت پنهان
شماره 37
اردیبهشت 1391